نامه سرگشاده چنگیز قدم خیری از زندان مسجد سلیمان به گزارشگر سازمان ملل

خبرگزاری هرانا – چنگیز قدم خیری زندانی سیاسی تبعیدی به زندان مسجد سلیمان در استان خوزستان، طی نامه ای خطاب به جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران علاوه بر طرح این موضوع که تحت شکنجه روحی و روانی قرار گرفته است و از بیمارهای متعدد جسمی و ضعف عمومی رنج می برد می گوید که بی گناه است و قربانی سناریوسازی دستگاه امنیتی شده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، چنگیز قدم خیری، زندانی سیاسی محبوس در زندان مسجد سلیمان، با انتشار نامه‌ ای خطاب به جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران به شرح “بی اساسی” اتهامات وارده بر وی از طرف قوه قضاییه و خواسته های بحق خویش نظیر عدالت، برابری و حق تحصیل به زبان مادری پرداخته است.

متن کامل این نامه که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته در ادامه می‌آید:

“به نام خالق هستی

خدمت آقای جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل که خواهان عدالت اجتماعی و فردی در ایران است و در این راه از هیچ کمکی به ایرانیان و حقوق آنها دریغی نکرده اند. در گوشه ای از این زندان تنگ درود و سلام خود را نثار شما می کنم.

اینجانب چنگیز قدم خیری متولد سال ۱۳۶۷ و ساکن کردستان ایران هستم. که از طرف دادگاه کردستان به ۴۰ سال حبس و تبعید در زندان مسجد سلیمان گشته ام که ۸ سال از آن را با وجود شکنجه های روحی و روانی و دوری راه برای خانواده و ملاقات نکردن کشیده ام. با وجود نداشتن یک کلیه و ضعف جسمی تحمل زندان برایم بسیار دشوار شده است.

اینجانب متهم به فعالیت و عضویت حزب کومله زحمتکشان ایران شده ام.

مطمنا می دانید عدالت در این آب و خاک قدمتی تاریخی دارد و نمونه ی آن منشور کوروش کبیر که نماد حقوق بشر و یکی از افتخارات ما ایرانیان. اما سالهاست که عدالت مرده و جای خود را به خشونت و سرکوب در این آب و خاک داده است.

آخر کجای آموختن زبان مادریم که کُردی است جرم محسوب می شود؟ من نیز به عنوان یک شهروند درجه ۱ به داشتن حق شهروندی برای خواندن، نوشتن و گفتن اعتقاد دارم، حق آن را دارم و این حق را خواستار بوده ام. اما در کمال ناباوری دستگیر، شکنجه و متهم به جرم امنیتی شده ام و ۴۰ سال زندان و تبعید به زندانی که هیچگونه امکانات در حد یک زندگی را ندارد، گشته ام.
شکی نیست که کارنامه شما به عنوان حامی مظلومین، آزادی خواهی و حقوق بشر کاملا درخشان می باشد. آقای رحمان این زندانی به خدای احد و واحد هیچگونه خلافی که قوه قضاییه می گوید انحام نداده است. تنها در راستای حقوق عمومی و شخصی خود فعالیت کرده ام و خواستار این حق بوده ام.
در خواستم از شما که در این جایگاه هستید به عنوان حامی، کمک به این شرایط اسفبار و پایان دادن به آن است، می خواهم مرا ازین مرگ تدریجی که برایم در نظر گرفته اند برهانید.
باز هم می گویم در آخر سلام بر شما و تمامی آنهایی که در راستای حق گام بر می دارید. درود.
ای کاش و ای کاش نمی گفتیم … و هیچ نمی گفتیم
از عشق که در بندیم…

چنگیز قدم خیری/ بهمن ماه ۹۷/ زندان مسجد سلیمان”.

در ارتباط با نویسنده این نامه گفتنی است، چنگیز قدم خیری متولد ۱۳۶۷ که سال ۱۳۹۰ بازداشت و به زندان مرکزی سنندج منتقل شده بود، پس از تحمل دو سال حبس به زندان مسجد سلیمان تبعید شد. این زندانی طی برگزاری چند جلسه محاکمه از سوی دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی بابایی به ۴۰ سال حبس تعزیری محکوم شد. پس از بازداشت خانواده وی بعد از ماه ها بی خبری و نگرانی از دستگیری فرزندشان مطلع شدند. وی که در زمان بازداشت، زخمی شده بود، با وجود گذشت بیش از پنج سال از زمان بازداشت همچنان ترکش از بدنش خارج نشده است. با توجه به شرایط نامناسب جسمانی و محرومیت از درمان وی از اول اردیبهشت سال ۹۷ الی ۱۱ اردیبهشت ۹۷ دست به اعتصاب غذا زده بود.

ماده ۳: حق حیات برای همه
هر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد.

ماده ۹: عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی
احدی را نمی توان خود سرانه توقیف ، حبس یا تبعید نمود.

 ماده ۱۹: حق آزادی بیان

هر کس حق آزادی عقیده وبیان دارد و حق مزبورشامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن ، به تمام وسایل ممکن و بدون ملاحضات مرزی، آزاد باشد.