۱۳۹۷ اسفند ۹, پنجشنبه

تداوم اعتصاب غذای سه زندانی در زندانهای بوکان، اوین و رجایی شهر


خبرگزاری هرانا – میثم بهرام آبادی، زندانی محبوس در زندان اوین که از ۴ روز قبل در اعتصاب غذا به سر می‌برد با کاهش وزن ۵ کیلوگرمی مواجه شده است. این اقدام اعتراضی در پی شامل نشدن عفو با وجود وعده مسئولین و دارا بودن شرایط صورت گرفته است. همچنین در زندان رجایی شهر نیز مریوان کرکوکی (نجف عبدالرحمن)، زندانی سنی مذهب تبعه کشور عراق که از ۶ روز پیش در اعتراض به مخالفت وزارت اطلاعات با بازگرداندنش به کشور عراق اعتصاب غذای نامحدود کرده بود با ضعف جسمی شدید مواجه شده و کماکان در اعتصاب غذا است. در زندان بوکان نیز یک زندانی جرایم مالی از ۶ روز پیش به دلیل عدم اعزام به مرخصی در اعتصاب غذا به سر می برد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، میثم بهرام آبادی، زندانی محبوس در زندان اوین در چهارمین روز اعتصاب غذا با کاهش وزن و ضعف جسمی مواجه شده است.

به گفته یک منبع نزدیک به خانواده این زندانی، وزن این زندانی از ۶۷ کیلوگرم به ۶۲ کیلوگرم رسیده و روز سه‌شنبه چهارشنبه فشار خون وی ۹ به روی ۷ بوده است. ایشان در حالی به اعتصاب غذای خود ادامه می‌دهد که به دلیل این اقدام اعتراضی از سوی مسئولین زندان تهدید به پرونده سازی جدید شده است.

این شهروند اهل کرج از تاریخ ۱۰ دی ماه سال جاری توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات میثم بهرام آبادی در تاریخ ۱۰ بهمن ماه و در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران برگزار و به اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” از طریق شعار نویسی به ۷ ماه و ۱۵ روز حبس تعزیری و تحمل ۶۲ ضربه شلاق محکوم شده بود.
این زندانی محبوس در زندان اوین از تاریخ ۶ اسفندماه و در اعتراض به اینکه مشمول عفو ۲۲ بهمن نشده است دست به اعتصاب غذا زد.
گفته می‌شود در زمان صدور حکم به وی وعده داده بودند در صورتی که به رای بدوی اعتراض نکند و تسلیم به رای شود حکم او به ۶ ماه حبس تعزیری کاهش یافته و مشمول عفو ۲۲ بهمن‌ماه خواهد شد.

در گزارشی دیگر مریوان کرکوکی (نجف عبدالرحمن)، زندانی سنی مذهب تبعه کشور عراق و محبوس در زندان رجایی شهر کرج که از روز ۴ اسفندماه در اعتراض به مخالفت با وزارت اطلاعات با بازگرداندنش به کشور عراق اعتصاب غذای نامحدود کرده با ضعف شدید جسمی مواجه شده است.

وی پیشتر توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اتهام محاربه به تحمل ۳۳ سال و سه ماه حبس تعزیری محکوم شده و حکمش در دادگاه تجدیدنظر نیز عیناً تایید شد. گفتنی است با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی هفت سال و شش ماه از محکومیت این زندانی قابل اجرا است. هرانا پیشتر طی گزارشی به آخرین وضعیت این زندانی در پرداخته بود.
مریوان کرکوکی (نجف عبدالرحمن) در حال گذراندن هفتمین سال دوران محکومیت خود در زندان رجایی شهر کرج است.
همچنین امروز آژانس خبری موکریان گزارش کرد، «محسن خطایی» که به اتهام مالی در زندان مرکزی بوکان نگهداری می‌شود ۶ روز است در اعتراض به تصمیم قاضی پرونده و ریاست دادگستری شهرستان بوکان مبنی بر عدم موافقت با درخواست مرخصی نامبرده، دست به اعتصاب غذا زد.
خطایی روز یکشنبه ۵ اسفند در نامەای خطاب به مدیریت زندان بوکان نوشت؛ حدود ٧۵ روز است بدون مرخصی در زندان به سر می‌برد و مسئولان دادگاه، به گفته او، به علت لج‌افتادن با وی و بدون‌توجه به حق قانونی زندانی با درخواست‌ مرخصی او مخالفت می‌کنند.

۱۳۹۷ اسفند ۸, چهارشنبه

تولد در زندان؛ وضعیت اسفناک زنان و کودکان متهمان امنیتی در زندان اوین


خبرگزاری هرانا – از آبان ماه سال گذشته در سالنی مجزا از بند زنان زندانی سیاسی، تعدادی از زنان و کودکان خردسال که گفته می‌شود همسران و کودکان مردان متهم به همکاری با داعش هستند، در شرایطی غیر انسانی و اسفبار محبوس شده‌اند. دو تن از کودکانی که در این بند نگهداری می‌شوند طی زمان بازداشت مادرانشان در زندان به دنیا آمده‌اند و از پیش از تولد تاکنون در زندان به سر می‌برند. دادستان تهران در آبان‌ماه سال گذشته از بازداشت تعدادی از اعضای خانواده‌های این گروه خبر داده بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، از آبان‌ماه سال گذشته، تعدادی از زنان و کودکان خردسال که گفته می‌شود خانواده مردان متهم به همکاری با داعش هستند در بندی مجزا، در مجاورت بند زنان زندان اوین و در همان ساختمان در شرایط غیر انسانی و اسفباری نگهداری می‌شوند.

این گروه متشکل از ۱۶ زن و ۸ کودک خردسال است. مسن‌ترین این زنان ۴۲ ساله و جوان‌ترینشان ۱۹ ساله است؛ تمامی آنها پیش‌تر در دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی به اتهام “معاونت در افساد فی‌الارض” به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شده‌‌اند.

ملاقات این گروه به دلیل اینکه آشنایانشان در استان های غرب کشور هستند، بسیار دشوار است و تعدادی از آنان نیز به دلیل کشته شدن فرزندان و همسرانشان ملاقات کننده‌ای ندارند و برخی از روزها بین ساعت ۳ الی ۴ و نیم عصر و فقط در حضور ماموران می‌توانند با خانواده خود تماس بگیرند.
علیرغم درخواست مکرر این زندانیان جهت انتقال به زندان‌های غرب کشور با این موضوع تاکنون مخالفت شده است.
این زندانیان کرد که از ترس جان خود مشخصات خود را پنهان می‌کنند مدام تهدید می‌شوند که در صورت ارتباط با زندانیان بند زنان و اعتراض به شرایطی که در آن هستند کودکانشان تحویل اداره بهزیستی خواهند شد.

کودکان این زندانیان که ۱۰ ماهه تا ۳ سه ساله هستند و دو تن از آنان پس از بازداشت مادرانشان در زندان به دنیا آمده‌اند به دلیل شرایط نامناسب محل نگهداریشان که اتاقی با پنجره‌های قفل شده و بدون جریان مطلوب هوا و نور آفتاب است، دچار بیماری، کمبود ویتامین‌ها و افسردگی هستند. از این رو تعدادی از این زندانیان درخواست کرده‌اند که کودکان خود را به اقوام خود در بیرون از زندان تحویل دهند با این حال دادستانی با این درخواست نیز مخالفت می‌کند. 

ساعات هواخوری این زندانیان به علت اینکه محل هواخوری با بند زنان مشترک است، روزانه فقط به مدت ۲ ساعت در حضور ماموران و در ساعات اولیه صبح بوده و چون کودکانشان در آن ساعت خواب هستند نمی‌توانند از آن استفاده کنند؛ به همین دلیل کودکان این زندانیان به دلیل شرایط نامناسب محل نگهداریشان، دچار کمبود ویتامین‌ها و افسردگی هستند.
امکان آشپزی، ظرف و حتی یک وسیله برای گرم کردن غذا ندارند. غذای آنها از آشپزخانه وزارت اطلاعات در ظروف و با قاشق پلاستیکی تامین می‌شود که این نیز برای کودکان خردسال می‌تواند خطرناک باشد.
پیشتر غذای کودکان به صورت مجزا تهیه می‌شد با این حال طی ماه‌های اخیر این موضوع نیز لغو شده و مادران بالاجبار از غذای خود که غالبا از سویا و کنجاله سویا تهیه شده است به کودکانشان می‌دهند.
بصورت روزانه نیز یک نفر از آنان همراه با مامور، حق خرید از فروشگاه برای همه آنها را دارد ولی اموالی که در هنگام ورود به ایران همراه داشتند توسط وزارت اطلاعات مصادره شده و گفته می‌شود برای ساخت و تجهیز محلی که در آن هستند از آن استفاده شده است. از همین رو و با توجه به قیمت‌های بسیار بالای مواد غذایی و بهداشتی در فروشگاه اکثر این افراد توان خرید میوه، سبزیجات و لبنیات را برای خود و کودکانشان ندارند.
هرانا در آبان ماه سال گذشته در گزارشی از انتقال این گروه به بند ۲ زنان اوین خبر داده بود.

۱۳۹۷ اسفند ۷, سه‌شنبه

بازداشت سه شهروند در کردستان همزمان با آزادی یک شهروند بازداشتی در ارومیه


خبرگزاری هرانا – یک شهروند بازداشتی در ارومیه با تودیع قرار وثیقه از بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه آزاد شد. همزمان برای آزادی یک شهروند بازداشتی دیگر در این شهر قرار وثیقه صادر شده است. از طرفی سه شهروند در شهرهای مریوان و سنندج طی روزهای گذشته بازداشت شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مرکز دموکراسی و حقوق بشر کردستان، دستگاه قضایی ارومیه جهت آزادی موقت “پیمان میرزازاده” فرزند نورالدین از اهالی روستای گنگچین ارومیه قرار وثیقه‌ی ۳۰۰ میلیون تومانی صادر کرده است.
پیمان میرزازاده روز پنجشنبه ۲ اسفند توسط نیروهای اداره‌ی اطلاعات ارومیه بازداشت و روز ۶ اسفند به زندان مرکزی این شهر منتقل شد.
پیمان میرزازاده پیشتر در تاریخ ۲۷ آذر ۹۶ نیز توسط نیروهای امنیتی در این شهرستان بازداشت شد و در هفته‌ی دوم دی‌ماه ۹۶ از سوی شعبه‌ی سوم دادگاه انقلاب ارومیه به اتهام «تبلیغ علیه نظام» از طریق سرودن ترانه‌هایی در حمایت از احزاب کرد مخالف نظام بدون حق انتخاب وکیل به شش ماه حبس تعزیری محکوم شده بود. وی نهایتا ۱۸ خردادماه سال جاری با اتمام مدت محکومیت خود از زندان ارومیه آزاد شده بود.
از سوی دیگر روز چهارشنبه ۸ اسفند، “جمال محمودزاده” ۲۶ ساله فرزند عبدالله پس از نزدیک به سه ماه بازجویی، با تودیع قرار وثیقه‌ی ۲۰۰ میلیون تومانی تا پایان مراحل دادرسی به صورت موقت از بازداشتگاه اداره‌ی اطلاعات ارومیه آزاد شد.
جمال محمودزاده روز دوشنبه ۱۹ آذر در محل سکونتش در شهرک شاهد ارومیه به اتهام “همکاری با یکی از احزاب کرد مخالف نظام” توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت شد و تا هنگام درخواست وثیقه نتوانسته بود با خانواده‌اش ارتباط برقرار کند.
همزمان از سنندج گزارش شده است که روز دوشنبه ۶ اسفندماه، نیروهای امنیتی یک شهروند به نام “علی الله‌ویسی” از اهالی روستای” کورکوره” را به اتهام “همکاری با یکی از احزاب کرد مخالف نظام” بازداشت و جهت بازجویی به بازداشتگاه‌های امنیتی منتقل کرده‌اند.
بر اساس این گزارش علی الله‌ویسی یک بار دیگر در تاریخ ۲۳ تیر ۹۷ بازداشت شده و روز ۲ مردادماه با تودیع وثیقه آزاد شده بود. وی پیش از آن هم در سال ۸۲ چند ماه مورد بازجویی قرار گرفته بود. الله‌ویسی متولد سال ۱۳۵۲ است و در سال ۱۳۷۶ به دلیل فعالیت‌های سیاسی از دانشگاه اخراج شده است.
در خبری دیگر روز دوشنبه ۶ اسفند دو شهروند از اهالی روستای “گویز کویره” از توابع مریوان به نام‌های “آرمان سلیمانی” ٢٣ ساله فرزند بهرام و “محمد محمدی” ٢٩ ساله فرزند عبدالله از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.

۱۳۹۷ اسفند ۶, دوشنبه

وخامت حال چنگیز قدم خیری؛ اعزام اورژانسی به بیمارستان


خبرگزاری هرانا – چنگیز قدم خیری، زندانی سیاسی تبعیدی در زندان مسجدسلیمان امروز با وخامت وضعیت جسمی به خارج از زندان اعزام شد. او پس از معاینات مختصری علیرغم نیاز جدی به مداوا به زندان برگردانده شد. آقای قدم خیری یک کلیه اش را از دست داده است و از نارسایی کلیوی در رنج است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز پنجشنبه ۹ اسفندماه ۹۷، چنگیز قدم خیری، زندانی سیاسی تبعیدی محبوس در زندان مسجد سلیمان، به دلیل وخامت حال عمومی ناشی از نارسایی کلیوی به بیمارستان خارج از زندان اعزام و پس از انجام معاینات پزشکی مختصر به زندان بازگردانده شد.
یک منبع نزدیک به آقای قدم خیری در گفتگو با هرانا توضیح داد، “چنگیز قدم خیری مدت زیادی است که از درد کلیه رنج می برد و یک کلیه اش را از دست داده است. با توجه به اینکه به وضعیت سلامتی وی رسیدگی تخصصی نشده، بهداری زندان به مسئولان زندان هشدار داده است در صورتی که در طی ۶ ماه آینده مداوا نشود، سلامت وی با تهدید جدی مواجه خواهد شد.”
چنگیز قدم خیری متولد ۱۳۶۷ که در سال ۱۳۹۰ بازداشت و به زندان مرکزی سنندج منتقل شده بود، پس از تحمل دو سال حبس به زندان مسجد سلیمان تبعید شد.
این زندانی پس از برگزاری چند جلسه محاکمه از سوی دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی بابایی به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از گروه های اپوزیسیون کردستان به ۴۰ سال حبس تعزیری محکوم شده است.
آقای قدم خیری، بیش از یک سال پیش با تودیع وثیقه ۳۵۰ میلیون تومانی به مرخصی استعلاجی ۱۵ روزه اعزام شد که علیرغم تشکیل پرونده پزشکی در بیمارستانی واقع در شهر دزفول به دلیل سانحه‌ای که برای اعضای خانواده وی رخ داد قادر به انجام عمل جراحی و بستری شدن در بیمارستان نشد.
این زندانی سیاسی تبعیدی از تاریخ اول اردیبهشت ماه سال جاری به مدت ۱۰ روز در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی دست به اعتصاب غذا زده بود که در پی وعده‌های مسئولان زندان به اعتصاب خود پایان داد.
چنگیر قدم خیری در ماه گذشته طی نامه ای که متن کامل آن توسط هرانا منتشر شده است، خطاب به جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران علاوه بر طرح این موضوع که تحت شکنجه روحی و روانی قرار گرفته است و از بیمارهای متعدد جسمی و ضعف عمومی رنج می برد می گوید که بی گناه است و قربانی سناریوسازی دستگاه امنیتی شده است

۱۳۹۷ اسفند ۵, یکشنبه

گزارش عفو بین‌الملل در مورد اعدام در ایران در سال ۲۰۱۸

گزارش عفو بین‌الملل در مورد اعدام در ایران در سال ۲۰۱۸

سازمان عفو بین‌الملل در بخشی از گزارش سالانه خود با عنوان مروری بر وضعیت نقض حقوق بشر در ایران به احکام اعدام در ایران پرداخته است.
این گزارش با اشاره به احکام اعدام می‌نویسد: در سالی که گذشت دادگاه‌های ایران به صدور احکام اعدام در پی محاکمه‌های غیر منصفانه ادامه دادند و احکام اعدام گاه حتی در ملاء عام به اجرا گذاشته شد.
در قسمتهای دیگری از این گزارش با اشاره به اینکه برخی از رفتارهای جنسی و جرایم مبهمی همچون “سب‌النبی”، “محاربه” و “افساد فی¬الارض” همچنان مشمول مجازات اعدام می‌شوند آمده است:
-مقامات عده‌ای را تحت عنوان “مفسد مالی” و یا “اخلالگر اقتصادی” دستگیر کردند. بسیاری از آن‌ها در دادگاه‌های تازه تاسیس ویژه‌ برای رسیدگی به جرائم اقتصادی محاکمه و به اعدام، شلاق و زندان های طویل المدت محکوم شدند. متهمان از حق داشتن وکیل انتخابی خود محروم شدند و حق فرجام خواهی علیه مجازات زندان را نداشتند و در موارد مجازات اعدام، به آنان تنها ۱۰ روز وقت برای تجدید نظرخواهی داده شد.
-در ماه خرداد، محمد ثلاث، یکی از دراویش گنابادی، پس از یک محاکمه غیرمنصفانه به جرم قتل سه افسر پلیس در جریان اعتراضات فوریه (بهمن ۱۳۹۶)، اعدام شد. تنها ادله ارائه شده علیه محمد ثلاث اعترافاتی بود که به گفته وی تحت شکنجه از او گرفته شده بود.
در ماه سپتامبر (شهریور ۱۳۹۷)، سه زندانی کرد به اسامی زانیار مرادی، لقمان مرادی و رامین حسین پناهی در زندان رجائی شهر کرج پس از یک محاکمه غیرمنصفانه اعدام شدند. هر سه نفر از حق دسترسی به وکیل انتخابی خود در دوران پس از دستگیری محروم شده و گفته بودند که برای دادن اعتراف شکنجه شده بودند.

۱۳۹۷ اسفند ۴, شنبه

سرنوشت نامعلوم عبدالله كرملاچعب و قاسم بيت عبدالله(عبداللهى) اهل شوش



دو شهروند عرب اهل سنت شاوور شهرستان شوش بنام قاسم بيت عبداله(عبداللهى) فرزند عبدالله از اهالى روستاى بيت علاوى شهر شوش و عبدالله کرملاچعب 38 ساله فرزند عباس از اهالى شاوور در تاریخ 29 مهر 1394 به همراه بيش از 50 نفر از اهل سنت مناطق اطراف شهرهاى شوش، دزفول و شاوور توسط اداره اطلاعات بازداشت شدند.

طبق دادنامه شماره 9609976122100184 شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز، قاسم بیت عبداله(عبداللهى):به اتهام محاربه از طريق مشاركت در تشكيل گروه #جندالفاروق و شركت در تيرندازى به تكيه عزادارى حسينى در دزفول جهت برهم زدن امنيت كشور و عبدالله کرملاچعب: به اتهام محاربه از طريق مباشرت در تشكيل و رهبرى و هدايت گروه #جندالفاروق به قصد برهم زدن امنيت كشور به اعدام محكوم شدند.

حكم اعدام اين دو شهروند عرب در ديوان عالى كشور شعبه 43 بررسى شد اما بدليل ايرادهاى وارده به حكم شعبه اول دادگاه انقلاب اهواز از جمله تناقضات در گزارش هاى اوليه و #اعترافات_اجبارى گرفته شده از آنها در اداره اطلاعات، اعلام كارشناس اسلحه مبنى بر عدم مطابق بودن پوكه هاى منتسب به صحنه جنايى با اسلحه مكشوفه،اختلاف ماشين مهاجمان با ماشين افراد بازداشت شده،گفته هاى شهود مبنى بر بودن عبدالله در شاوور در ساعت و تاريخ حادثه صفى آباد دزفول، وجود گزارشى از اداره اطلاعات مبنى بر شركت اين دو در تيراندازى شهر شوش در محرم 1395 در صورتى كه آنها در بازداشت اداره اطلاعات بودند!! و چندين مورد ديگر باعث شد كه ديوان عالى كشور پرونده آنها را به شعبه همعرض شعبه سوم دادگاه انقلاب اهواز جهت تحقيقات مجدد ارجاع مى كند، كه در نهايت شعبه سوم حكم اعدام را صادر مى كند و پرونده بار ديگر به تهران ارسال مى شود.

از روز اول بازداشت عبدالله و قاسم، آنها را در چندين بازداشتگاه اداره اطلاعات تحت شديدترين شكنجه جسمى و روحى قرار گرفته بودند، در بازداشتگاه اطلاعات شوش، اهواز، اصفهان، يزد و در مهرماه به بند 208 زندان اوين تهران منتقل شدند. اين دو شهروند اهل سنت بعد از ارجاع پرونده به اهواز ، جهت اخذ اعترافات مجدد و پرونده سازى عليه آنها سه بار اعدام صورى شدند.

خانواده ها بعد از بازداشت اين دو شهروند، آنها را در سال 1396 توانستند ملاقات كنند و هم اكنون بيش از يك ماه ونيم از آنها خبرى ندارند و به آنها گفته شده به مكان ديگرى منتقل شدند، امرى كه باعث شده نگرانى خانواده ها را دوچندان كند.

عبدالله كرملاچعب در سال 1392 به اتهام نشر مذهب اهل سنت(سلفى) بازداشت و حكم دو سال حبس و دوسال تبعيد داشت كه بعد از اتمام دوران حبس دو سال و تبديل دو سال تبعيد به سه ماه حبس آزاد مى شود و بعد از آزاد شدن دو هفته كه حادثه صفى آباد دزفول رخ مى دهد ، او را همراه ده ها تن از جوانان منطقه بازداشت مى كنند. فاصله محل زندگى اين دو شهروند تا مكان حادثه يك ساعت با ماشين مى باشد!

قابل ذكر است كه در حادثه صفى آباد مراسم عزادارى حسينى دزفول در سال 1394 دو نفر كشته و دو نفر مجروح شدند و شواهدى وجود دارد كه سبب تيراندازى تصفيه حساب شخصى بوده است.
ماده ۳: حق حیات برای همه
هر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد

ماده ۵:شکنجه ممنوع
احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا بر خلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد.
ماده ۹: عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی
احدی را نمی توان خود سرانه توقیف ، حبس یا تبعید نمود.

ماده ۱۸: حق آزادی عقیده
هر کس حق دارد که از آزادی فکر ، وجدان و مذهب بهره مند شود .این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده و ایمان می باشد و نیز شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است . هرکس می تواند از این حقوق یا مجتمعاً به طور خصوصی یا به طور عمومی بر خوردار باشد.



۱۳۹۷ اسفند ۳, جمعه

عفو بین الملل خواهان توقف اجرای حکم اعدام سه کودک - مجرم شد








عفو بین‌الملل از مقامات ایرانی خواسته است که فورا اجرای حکم اعدام سه مرد جوان را  که در زمان وقوع جرم کمتر از  ۱۸ سال سن داشته‌اند متوقف کنند.
محمد کلهر در زندان بروجرد استان لرستان، برزان نصرالله‌زاده در زندان رجایی شهر استان البرز و شایان سعیدپور در زندان سنندج استان کردستان در معرض خطر قریب‌الوقوع اعدام قرار دارند. 
 صالح حجازی، معاون بخش خاورمیانه و شمال آفریقا در عفو بین‌الملل گفت: «مقامات ایرانی باید سریعا برای نجات جان این سه مرد جوان اقدام کنند. در صورت اجرای این احکام، مقامات ایران بار دیگر حقوق کودکان را به طرزی فجیع مورد تعرض قرار خواهند داد. قوانین بین‌المللی حقوق بشر استفاده از اعدام را برای مجازات افرادی که در زمان ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال داشته‌اند، مطلقا ممنوع کرده است.»
«اعدام در همه شرایط مجازاتی ظالمانه و غیرانسانی  است اما هنگامی که برای مجازات کودکانی که در زمان وقوع جرم کمتر از ۱۸ سال داشته‌اند به کار می‌رود، هولناک‌تر نیز می‌شود.
صالح حجازی افزود: «مقامات ایرانی در زمینه اعدام کودک-مجرمان که نقض فاحش قوانین بین‌المللی و تعهدات این کشور در حوزه حقوق بشر است کارنامه سنگینی دارند. آنها باید به جای فرستادن کودک-مجرمان به پای چوبه های دار، احکام اعدام را با مجازات‌های دیگری جایگزین کنند و فورا با اصلاح قانون مجازات، کاربرد مجازات اعدام را برای افرادی که در زمان ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال داشته‌اند لغو کنند.»
عفو بین‌الملل پرونده ۹۰ مورد از افرادی را که در زمان وقوع جرم زیر ۱۸ سال بوده و اکنون در ایران در صف اعدام هستند، مستند کرده است، هر چند که تعداد واقعی بیش‌تر است.

#کودک_مجرم #عفو_بین_الملل  #چهل_سال_شکنجه

ماده ۳: حق حیات برای همه
هر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد.


۱۳۹۷ اسفند ۲, پنجشنبه

سرکوب زبان مادری، حذفِ تفاوت‌ها




دوم اسفندماه، روز جهانی زبان مادری است. این روز یادآور سالها تلاش حکومت مرکزی در ایران برای سرکوب تفاوت/تکثرهای زبانی و فرهنگی است.

سرکوب تفاوت ها و تکثرها لازمه‌ی شبیه‌سازی  فرهنگی و قطع ارتباط هر زیست‌بوم با تاریخ و هویت خود است. امری که در نهایت  یک واحد زبانیِ یکدست و سرکوبگر را به وجود می آورد.
طی این فرایند پیوندهای محلی به نفع دم و دستگاه "هویت ملی" گسسته می‌شوند و رابطه‌ای بر مبنای سلطه و استثمار شکل می‌گیرد.
روندی که خروجی نهایی آن یک "ما"ی تصوری ملی است که تفاوت‌های تاریخی-فرهنگی را به مجموعه‌ای از اعداد یکدست فرومی‌کاهد تا هنگامی‌که گفته می‌شود: "هشتاد میلیون ایرانی"، هشتاد میلیون جمعیت یک‌دست و این‌همان در ذهن‌ها تداعی شود.
 سرکوب زبانی عرب‌، لر، کورد، ترک، گیلک، بلوچ، ترکمن و ده‌ها زبان و گویش دیگر در ایران، از همین منطق تبعیت کرده و با حذف توامان با خشونت تفاوت‌ها، تلاش کرده‌ست تا منافع حکومت مرکزی را تامین کند. چنان‌که حکومت مرکزی با نادیده گرفتن تفاوت‌های زبانی و فرهنگی، سبک زندگی و الگوی استثماری واحدی را به تمام زیست‌بوم‌ها تحمیل می‌کند.
از زمان تبدیل شدن زبان فارسی به معیار هویتیِ دولت ملی تا کنون صدها زبان‌ و گویش‌ مُرده یا در معرض انقراض قرار گرفته‌اند و در این راه هر زیست‌بوم فرهنگی که برای پاسداشت زبان و هویت خود مقاومت به خرج داد، سرکوب گردید و سوژه‌های مقاومت را به مجموعه‌ای از ناشهروندان و شهروندان درجه‌ی دوم و سوم تقلیل دادند. چنان‌که در مناطقی چون سیستان و بلوچستان، حتی از دادن شناسنامه به مردم حاشیه ای بلوچ ابا دارند.
در فهم و توصیف این رفتار سرکوب‌گرانه  باید تعارف را کنار گذاشته و آن‌را فاشیستی ارزیابی کرد.
در روز جهانی #زبان_مادری امیدواریم خلق ها و مردم این پهنه‌ی جغرافیایی به مقاومت خود تا پیروزی در برابر دولت ملی مرکزی ادامه دهند.
ما این پیروزی را در گرو الغای کامل دولت ملیِ مرکزی و جایگزینی آن با نظامی شورایی می‌دانیم و نه تلاش برای شکل دهی به دولت ملی سرکوبگری دیگر. امید به تحقق همزیستی صلح آمیز با یکدیگر و با زیست بوم در زیستی شورایی.

۱۳۹۷ اسفند ۱, چهارشنبه

بازداشت های وحشیانه بهمن ماه در اهواز و فوت مادر سه تن از بازداشت شدگان


هويت شماری از شهروندان عرب كه در 13 و 14 بهمن ماه 1397 از شهرهای فلاحيه، كوت سيدصالح و قلعه كنعان كوت عبدالله توسط اداره اطلاعات بازداشت شدند،مشخص شد.اين افراد كه ده نفر هستند تا كنون خانواده ها از محل نگهداری آنها اطلاعی ندارند.
اين هجوم وحشيانه به روستاها ومناطق وشهرهای عرب نشين توسط نيروهای امنيتی دو روز قبل از آمدن وزير اطلاعات به منطقه آغاز و تا 23 بهمن 1397 ادامه داشت. پيشتر فعالان حقوق بشر از اهواز گزارش دادند كه همزمان با آمدن وزير اطلاعات ايران سيد محمود علوی بيش از 70 نفر از شهروندان عرب بازداشت شدند.
مادر سه تن از بازداشت شدگان بنام جاسم، قاسم و محمدرضا مقدم از اهالی شهر فلاحيه بعد از ديدن بازداشت و برخورد نيروهای امنيتی با فرزندانش سكته مغزی گرفته و بعد از انتقال به بيمارستان فوت كرد.
اسامی افراد بازداشت شده بشرح زير است:
1-  جاسم مقدم 30 ساله از شهر فلاحيه
2-  قاسم مقدم 28 ساله از شهر فلاحيه
3-  محمدرضا مقدم 26 ساله از شهر فلاحيه
4-  عدنان غبيشاوی 22 ساله از شهر فلاحيه
5-  فارس رماحی مقدم 28 ساله از شهر فلاحيه
6-  سيد سالم آلبوشوكه 27 ساله از اهالی فلاحيه
7-  حبيب دريس از اهالی قلعه كنعان تابع كوت عبدالله
8-  علی مجدم 38 ساله از اهالی منطقه كوت سيد صالح شهرستان كارون
9-  سليم دريعاوی 32 ساله از منطقه كوت سيد صالح شهرستان كارون
10-علی جوادی 30 ساله از اهالی منطقه كوت سيد صالح شهرستان كارون
ماده ۳: حق حیات برای همه
هر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد.
احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا بر خلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد.

ماده ۹: عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی
احدی را نمی توان خود سرانه توقیف ، حبس یا تبعید نمود.

زخمی شدن یک کولبر در مناطق مرزی بانه



خبرگزاری هرانا – یک کولبر در مناطق مرزی شهرستان بانه در پی شلیک مستقیم نیروهای مرزبانی زخمی شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مرکز دموکراسی و حقوق بشر کردستان، در پی شلیک مستقیم نیروهای مرزبانی به گروهی از کولبران در منطقه‌ی مرزی هنگژال در شهرستان بانه، یک کولبر به نام “غریب تاجی” ۲۸ ساله فرزند خلیل زخمی شد.
بر اساس این گزارش، این افراد به ظن حمل کالای قاچاق بدون هشدار قبلی و از فاصله‌ی نزدیک مورد شلیک قرار گرفته‌اند.
این کولبر که از اهالی بخش ننور شهرستان بانه است، از ناحیه‌ی ران و پا مورد اصابت گلوله قرار گرفته و پس از مصدومیت جهت رسیدگی پزشکی به مراکز درمانی سنندج منتقل شد.
شهرستان بانه یکی از شهرستان‌های استان کردستان در غرب ایران است.
کولبری، شغلی کاذب و مشقت‌بار است که مردم مناطق مرزی در پی فقدان فرصت‌های شغلی به آن روی می‌آورند و سالانه ده‌ها تن در مواجهه با خطرات طبیعی و یا در پی شلیک نیروهای مرزبانی کشته و‌ یا زخمی می‌شوند.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، طی ماه گذشته با انتشار یک گزارش مشترک به بررسی عملکرد نیروهای نظامی و تلفات وارده به شهروندان به خصوص در نقاط مرزی کشور در محدوده زمانی سال ۲۰۱۸ پرداخته است.
بر اساس این گزارش به غیر خسارت های مادی، قتل حیوانات بارکش و حوادث روی داده از جمله سرمازدگی و بهمن، قتل ۴۸ کولبر (باربر مرزی) و زخمی شدن ۱۰۴ تن آنان توسط نیروهای مرزبانی و انتظامی در محدوده غرب و شمال غربی کشور مستند شده است.
بر اساس این آمار، در کنار افرادی که هویت آنان به عنوان کولبر روشن شده، ۳۰۰ شهروند در ۱۱ استان کشور به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به واسطه عمل قوای نظامی دچار حادثه شدند.

متن کامل این گزارش در رابطه با نقض قوانین به کارگیری سلاح و عملکرد قوای نظامی (ویژه سال ۲۰۱۸ میلادی) را مطالعه کنید.

ماده ۳: حق حیات برای همه
هر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد.

ماده ۲۵: حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه
الف) هرکس حق دارد که سطح زندگی او ، سلامتی و رفاه خود و خانواده اش را از حیث خوراک ومسکن ومراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی تامین کند و همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.
ب) مادران وکودکان حق دارند که از کمک و مراقبت مخصوصی بهره مند شوند . کودکان چه براثر ازدواج و چه بدون ازدواج به دنیا آمده باشند، حق دارند که همه از یک نوع حمایت اجتماعی برخوردار شوند.

۱۳۹۷ بهمن ۳۰, سه‌شنبه

استان کردستان؛ بازداشت پنج شهروند توسط نیروهای امنیتی همزمان با آزادی یک شهروند بازداشتی



خبرگزاری هرانا – طی روهای گذشته پنج شهروند در شهرستان‌های سنندج، سقز و مریوان بازداشت شده اند و یک شهروند بازداشتی در شهرستان سقز با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت آزاد شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مرکز دموکراسی و حقوق بشر کردستان، در تاریخ ۳۱ بهمن ماه ۱۳۹۷، “سلمان عابدی” از اهالی سنندج توسط نیروهای امنیتی به اتهام “همکاری با یکی از احزاب کرد مخالف نظام” بازداشت شد.
بازداشت وی در خیابان جامی سنندج به همراه ضرب و شتم و بدون ارائه‌ی برگه‌ی قضایی صورت گرفته است.
در گزارشی دیگر روز یکشنبه ۲۸ بهمن‌ماه، یک فعال محیط زیست به نام “ذکریا نقشبندی” و یک شهروند دیگر به نام “افشین شیخ‌الاسلامی وطنی” توسط نیروهای امنیتی در سنندج به صورت جداگانه بازداشت شده‌اند.
افشین شیخ‌الاسلامی ۴۳ ساله و از اعضای سابق انجمن‌های محیط زیست سنندج، از چند سال پیش ساکن آمریکا بود که برای عیادت پدرش به ایران بازگشته بود. او یک بار دیگر هم روز یکشنبه، ۵ دی ۱۳۸۹ بازداشت شده بود.
از شهرستان مریوان هم گزارش شده است که همان روز یک فعال محیط زیست به نام “ایرج رحیم زاده” در محل سکونتش به دلایل نامعلومی از سوی نیروهای اداره اطلاعات این شهر بازداشت شده است.
طی روزهای اخیر در شهرستان سقز هم یک شهروند به نام “آرام بهرامی” ٣٠ ساله توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است.
همچنین در خبری دیگر “شیرکو جمشیدی” از اهالی روستای سرهویە از توابع ژاورود سنندج روز دوشنبه ٢٨ بهمن با تودیع وثیقه به صورت موقت آزاد شد. او روز شنبه ١ دی ماه، بە اتهام “همکاری با یکی از احزاب کرد مخالف نظام” بازداشت شده بود.
تا لحظه تنظیم این گزارش از دلایل بازداشت و مصادیق مربوط به اتهام این افراد اطلاعی در دست نیست.
ماده ۳: حق حیات برای همه
هر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد.

ماده ۵:شکنجه ممنوع
احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا بر خلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد.

ماده ۹: عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی
احدی را نمی توان خود سرانه توقیف ، حبس یا تبعید نمود.
هر کس حق آزادی عقیده وبیان دارد و حق مزبورشامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن ، به تمام وسایل ممکن و بدون ملاحضات مرزی، آزاد باشد.

۱۳۹۷ بهمن ۲۹, دوشنبه

افزایش شمار شهروندان بازداشتی در استان سیستان و بلوچستان در پی حمله انتحاری به اتوبوس سپاه



خبرگزاری هرانا – روز جاری رئیس کل دادگستری سیستان و بلوچستان از افزایش شمار شهروندان بازداشتی در ارتباط با انفجار خودروی بمب گذاری شده در مسیر اتوبوس حامل نیروهای مرزبانی سپاه پاسداران در جاده خاش به زاهدان به ۸ تن خبر داد. روز چهارشنبه ۲۴ بهمن طی حادثه انفجار یک خودروی بمب‌گذاری شده در مسیر اتوبوس حامل نیروهای مرزبانی سپاه پاسداران در جاده خاش به زاهدان ۲۷ تن کشته و دستکم ۱۳ تن زخمی شده بودند.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مهر، امروز پنج‌شنبه ۲ اسفندماه ۱۳۹۷، ابراهیم حمیدی، رئیس کل دادگستری سیستان و بلوچستان از افزایش شمار بازداشت‌شدگان در ارتباط با انفجار خودروی بمب گذاری شده در مسیر اتوبوس حامل نیروهای مرزبانی سپاه پاسداران در جاده خاش به زاهدان خبر داد.

رئیس کل دادگستری سیستان و بلوچستان اعلام کرده است که تا کنون ۸ نفر در این خصوص دستگیر که دو نفر آنها طی روز گذشته و امروز دستگیر شدند.

وی همچنین مدعی شده است: “از ۶ نفر دستگیر شده در روزهای قبل که اتهام آنها محرز شده است یک نفر خانم که مالک خودروی انتحاری بوده است در شهرستان خاش دستگیر شده است که در بررسی های به عمل آمده از منزل نامبرده قطعاتی از خودروی انتحاری کشف شده و پرونده با قاطعیت در مجتمع جرایم امنیتی در حال پیگیری است و به محض محرز شدن و قطعیت مجرمیت نسبت به صدور حکم اقدام و احکام صادره با قاطعیت اجرا خواهد شد و به اطلاع عموم خواهد رسید”.
در این گزارش به هویت افراد بازداشت شده اشاره‌ای نشده است.
پیشتر در تاریخ ۲۹ بهمن‌ماه علی موحدی راد، دادستان مرکز سیستان و بلوچستان، با اشاره به دستگیری ۶ شهروند در این استان در ارتباط با انفجار خودروی بمب گذاری شده در مسیر اتوبوس حامل نیروهای مرزبانی سپاه پاسداران، ادعا کرده بود: “طی بازرسی و تفتیش از منازلی در سراوان و خاش ۱۵۰کیلوگرم مواد منفجره آماده انفجار و ۶۰۰ کیلوگرم مواد منفجره و تجهیزات ساخت بمب به همراه مقادیری سلاح و مهمات کشف و ضبط شده است”.

لازم به ذکر است که در تاریخ ۲۴ بهمن ماه طی حمله مسلحانه (انتحاری) به یک اتوبوس حامل نظامیان (نیروهای مرزبانی سپاه پاسداران) در جاده خاش به زاهدان در ۶۵ کیلومتری زاهدان، ۲۷ تن کشته و دستکم ۱۳ تن زخمی شده بودند.

در پی این حادثه یکی از گروه‌های مسلح اپوزیسیون بلوچستان با صدور بیانیه ای مسئولیت این حمله را پذیرفت.
در ماه‌های اخیر تعداد حملات و درگیری های مسلحانه در منطقه سیستان و بلوچستان روند چشمگیری داشته است.
هرچند انتظار می‌رود عوامل و مسئولان احتمالی این حمله تحت پیگرد قانونی قرار گرفته و پاسخگو شوند اما با توجه به سوابق دستگاه‌های امنیتی بیم آن می‌رود که تحت تأثیر شرایط این حادثه، افرادی مورد برخورد شتاب‌زده قرار گیرند که نقشی در این حادثه نداشته و یا از شیوه‌های غیرانسانی برای بازجویی یا مجازات مظنونین این حادثه استفاده شود.
ماده ۳: حق حیات برای همه
هر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد.

۱۳۹۷ بهمن ۲۸, یکشنبه

محرومیت زندانیان سیاسی در زندان رجایی شهر کرج از خدمات درمانی و پزشکی

محرومیت زندانیان سیاسی خدمات درمانی

طی ماه‌های اخیر مقامات زندان رجایی شهر جهت تشدید فشار بر زندانیان سیاسی سالن ۱۰ بند ۴، آنان از خدمات درمانی و پزشکی محروم کرده‌اند.
محرومیت زندانیان از خدمات درمانی و پزشکی براساس قوانین بین المللی یک نوع شکنجه محسوب می‌شود.
گزارش‌های حاکی از آن است که مسئولین زندان رجایی شهر و دادستانی نسبت به درخواست‌های مکرر محمد بنازاده امیرخیزی، زندانی سیاسی که از پارگی مینیسک پا رنج می‌برد، بی اعتنایی کرده و از اعزام وی به بیمارستان ممانعت به عمل می‌آورند.
این زندانی سیاسی علاوه بر مشکلات ناشی از پارگی مینیسک، از بیماری پروستات و مشکلات عصبی ناشی از نوع اختلال خواب و فراموشی که ناشی از مشکلات دوران زندان است نیز رنج می‌برد.
محمد بنازاده امیرخیزی، ۶۳ ساله نیز از فعالان سیاسی سابقه‌دار است. او ۹ آذر ۱۳۸۸ از سوی وزارت اطلاعات بازداشت شد و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و ارتباط باسازمان مجاهدین خلق (از گروه‌های مخالف دولت ایران) به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد و در آبان ۱۳۹۳ با پایان محکومیت آزاد شد.
مجدد در اواخر بهمن ۱۳۹۵، توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و پس از حدود دو ماه بازجویی و انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین، بدون حکم قضایی به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل گشت. در تاریخ ۲۱ تیر۱۳۹۶، در شعبه ششم دادسرای اوین و اواسط آبان ۱۳۹۶، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب محاکمه شده بود و روز ۹ آذر ۱۳۹۶، به یازده سال حبس تعزیری و دو سال تبعید به نیک‌شهر در استان سیستان و بلوچستان محکوم شد.
آرش صادقی زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر کرج به دلیل ممانعت مسئولان قضائیه از تکمیل مراحل درمان وی و عدم دسترسی به خدمات پزشکی در وضعیت جسمی خطرناک قرار دارد.
این زندانی سیاسی پس از عمل جراحی، با از کار افتادگی تعدادی از اعصاب حرکتی و حسی دست مواجه شده و عملا تنها توانایی باز بسته کردن انگشتان دستش را دارد. 
همچنین آخرین گزارش‌ها حاکی از این است که آرش صادقی علاوه بر مشکلات گوارشی سابق جدیدا به مشکلات قلبی و فشار خون بالا نیز مبتلا شده است.
پدر این زندانی سیاسی طی روزهای اخیر در توییتر خود خبر داد که پس از چند ماه مسئولین زندان داروهای تهیه شده توسط خانواده این زندانی سیاسی را به وی تحویل داده‌اند.
آرش صادقی ۳۸ ساله، زندان سیاسی، فعال مدنی از سال ۱۳۸۸ تاکنون بارها به دلیل فعالیت‌های سیاسی و مدنی و حقوق بشری مسالمت‌ آمیز توسط نهادهای امنیتی مختلف بازداشت و محاکمه و زندانی شده است. وی در پرونده‌های مختلف مجموعا به ۱۵ سال زندان محکوم شده است.
این زندانی سیاسی خرداد ۱۳۹۷، به دلیل احساس درد شدید در ناحیه بازو به یکی از مراکز درمانی نظامی منتقل شد و بعد از معاینه و ام آر آی مشخص شد که او به سرطان کندرو سارکوم مبتلا شده است.
گزارش‌ها حاکی از آن است که غلامرضا ضیایی رئیس زندان رجایی شهر علیرغم مشخص بودن زمان ویزیت نزد پزشک متخصص از اعزام مجید اسدی زندانی سیاسی ممانعت کرده است. 
مجید اسدی ۳۶ ساله، دانشجوی سابق دانشگاه علامه طباطبایی تهران،سابقه بازداشت و زندانی شدن به دلایل سیاسی را دارد، در آبان سال ۱۳۹۶، به شش سال حبس تعزیری و دو سال تبعید به برازجان در استان بوشهر محکوم شده است.
مجید اسدی به دلیل تجربه چندین سال زندان و اعتصاب غذا در بهار ۱۳۹۳ به مشکلاتی در دستگاه گوارش مبتلا است و از بیماری‌های گوارشی از جمله زخم معده و زخم اثنی‌عشر و همچنین کیست کبد، دیسک کمر و رماتیسم ستون فقرات رنج می‌برد.
سعید شیرزاد زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر کرج نیز توسط مقامات زندان از اعزام به بیمارستان و رسیدگی‌های پزشکی محروم است.
خواهر این زندانی سیاسی در رابطه با وضعیت برادرش پس از گذشت سه ماه از آخرین اعزام به بیمارستان گفته است «بیش از سه ماه است که از اعزام سعید به بیمارستان جهت درمان دردهای کلیوی‌اش می‌گذرد و در این زمان مشخص شد که کلیه سمت راستش، بیست و پنج درصد کوچک شده و کلیه چپش هم دارای کیست است، ولی در این مدت علی‌رغم نظر پزشکی مبنی بر انجام آزمایشات تکمیلی و مراجعه به متخصص اورولوژی، هنوز هیچ‌گونه رسیدگی به وضعیت پزشکی سعید شیرزاد نشده است.»
سعید شیرزاد ۲۹ ساله، فعال حقوق کودکان و به ویژه کودکان کار که سابق بازداشت به دلیل فعالیت‌های مسالمت آمیزش را داراست.
در مدت بازداشت از حق دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده محروم بوده و در مجموع به شش سال حبس تعزیری محکوم شده است. این زندانی سیاسی در حالی که حبس شش ساله خود را تحمل می‌کرد به دلیل اعتراض به انتقال همبندیان خود به بند فوق امنیتی در زندان رجایی شهر با پرونده سازی جدید به شش ماه حبس تعزیری دیگر نیز محکوم شد و در مجموع باید شش سال و شش‌ماه حبس تعزیری را متحمل شود.
ماده ۳: حق حیات برای همه
هر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد
ماده ۲۵: حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه
الف) هرکس حق دارد که سطح زندگی او ، سلامتی و رفاه خود و خانواده اش را از حیث خوراک ومسکن ومراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی تامین کند و همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.
ب) مادران وکودکان حق دارند که از کمک و مراقبت مخصوصی بهره مند شوند . کودکان چه براثر ازدواج و چه بدون ازدواج به دنیا آمده باشند، حق دارند که همه از یک نوع حمایت اجتماعی برخوردار شوند.

بازداشت بيش از 350 نَفَر #قيام_تشنگان_ثورة_العطش

بازداشت بيش از 350 نفر در #قيام_تشنگان    صدها نفر در #قيام_تشنگان #قيام_تموز در تظاهرات مسالمت آميز در اعتراض به بى آبى و قطع آب و انتقال آ...