خبرگزاری هرانا – در میان صحبتهای مردم جنوب غم بزرگی است برای تغییر رویهی زندگی که باید هر لحظه آماده وقوع مشکلی بزرگ از جمله ریزگرد، بیبرقی، بیآبی، یا بارش بارانهای سیلآسا باشند که همه اینها حاصل تغییرات غیراصولی در محیط زیست استان است؛ بدون توجه به اینکه خوزستان استانی خشک و بیابانی با تابستانی که گاها درجه حرارت آن بالای ۵۵ درجه هم میرسد. خشک شدن تالابها و رودخانهها باعث تبدیل شدن تالابهای استان به کانونهای بزرگ ریزگرد شده است. تالابهایی که در تابستان مانند کولرهای آبی برای خنک کردن هوا و محلی برای امرار معاش ساحل نشینان بود اما اکنون با خشک شدن و مرگ تدریجی آبگیرها، مهاجرت به شهرهای بزرگ بیشتر شده و این یعنی تخلیه روستاهایی که زمانی مولد کشاورزی و دام پروری بودند.
در ادامه گزارش تصویری را که خبرگزاری مهر منتشر کرده است، مشاهده نمائید؛
مدیرکل امور اجتماعی استانداری کهگیلویه و بویراحمد از افزایش ازدواج دختران زیر ۱۳ سال در این استان اظهار نگرانی کرده است.
علیفتح میرمحمدی گفته «محضردارانی که بدون مجوز رسمی از دادگاه این ازدواجها را به ثبت میرسانند کارشان غیرقانونی بوده و متخلف هستند.»
میرمحمدی افزوده «از دیدگاه عرفی، حقوقی، جامعه شناسان، بهداشتی و قانونی ازدواج دختران زیر ۱۴ یا ۱۵ سال مذموم و اشتباه است.»
وی اضافه کرده «معمولا در شرایط فعلی ازدواجهای زودهنگام دختران٬ آسیبهای اجتماعی دارد و در آینده مشکلاتی ایجاد میکند.»
میرمحمدی ادامه داده «من بعنوان یک مسئول و کارشناس مسائل اجتماعی با چنین ازدواجهایی به شدت مخالف هستم.»
این مقام مسئول همچنین اعلام کرده که ازدواجهای زیر ۱۳ سال در استان کهگیلویه و بویراحمد به یک پدیده تبدیل شده است.
محمدعلی تقوی، مدیرکل ثبت احوال استان کهگیلویه و بویراحمد هم از ثبت ۹ مورد ازدواج کمتر از ۱۰ سال طی سال گذشته در این استان خبر داده است.
تقوی گفته «دخترانی که زیر ۱۱ سال ازدواج کردند ۱۲ مورد، زیر ۱۲ سال ۲۵ مورد، زیر ۱۳ سال ۶۳ مورد، زیر ۱۴ سال ۱۲۴ مورد، زیر ۱۵ سال ۲۲۵ مورد، زیر ۱۶ سال ۲۵۸ مورد، زیر ۱۷ سال ۳۱۲ مورد و زیر ۱۸ سال ۳۸۴ مورد بوده است.»
عفو بين الملل, [26.07.18 19:02]
📣 مقامات ایرانی با تخریب گورهای جمعی و فردی متعلق به مخالفان سیاسی که در دههی ۶۰ ناپدید، و به طور فراقانونی در اهواز اعدام شده اند، مسئول تحمیل رنج و عذابی ناگفتنی بر خانوادههای قربانیان هستند. چنینی برخوردی با خانوادهها مصداق شکنجه یا اقسام دیگر رفتارهای ظالمانه و غیرانسانی است. خانوادهها ترس دارند که در صورت اعتراض علنی با تعقیب و آزار قضایی رو به رو شوند.
🔺مقامات ایرانی در حال ساختن یک جاده روی یک گور جمعی و تعدادی قبرهای تکی متعلق به دهها مخالف سیاسی مرد و زن که در دههی ۶۰ و تابستان ٦٧ از زندان فجر اهواز ناپدید و متعاقبا به طور فراقانونی اعدام شدند، هستند.
🔺عکسها و ویدئوهایی که از روز ۲۹ تیر ۱۳۹۷ به دست عفو بینالملل رسیده است نشان میدهد که سازه بتنی که قبلا نشان گور جمعی واقع در این منطقه بود به علاوه تعداد زیادی قبرهای فردی خرد و قطعه قطعه شدهاند و تمام مزار در حال حاضر زیر تلههای خاک و آوار مدفون شده است. بر روی یک تابلوی نصب شده در محل ساخت و ساز نوشته شده است که نام پروژه «احداث بلوار حد فاصل مهدیس و تا فاز ۵ پادادشهر و پارک 21 هکتاری» و کارفرمای آن شهرداری اهواز است.
⬛️لطفا سریعا به زبان انگلیسی، فارسی یا به زبان خود از مقامات ایران، منصور کتانباف شهردار اهواز، همایون یوسفی نماینده اهواز در مجلس و محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه، تقاضا کنید که:
🔲 بلافاصله تخریب گورهای جمعی و قبرهای فردی متعلق به قربانیان کشتارهای دههی ۶۰ است را متوقف کرده و به حق خانوادهها برای دفن محترمانه عزیزانشان احترام بگذارند؛؛
🔳 از آزار و اذیت خانوادههایی که به دنبال حقیقت، عدالت و اقدامات جبرانی هستند دست بردارند، تحقیقات کیفری کامل، مستقل و موثر درباره ناپدید کردنها و اعدامهای فراقانونی دههی ۶۰ و اقدامات صورت گرفته برای اختفای این جرایم، انجام دهند و کسانی که مظنون به داشتن مسئولیت کیفری هستند را مطابق با موازین دادرسی منصفانه و بدون توسل به مجازات اعدام محاکمه کنند
⬜️گورهای جمعی را به عنوان صحنه جرم به رسمیت بشناسند و به ضرورت شکافتن این گورها توسط افراد متخصص به منظور تعیین هویت بقایای اجساد، پی بردن به چگونگی ماوقع و پس دادن بقایا به خانوادهها اذعان کنند.
🔹لینک اقدام فوری عفو بینالملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/8828/2018/en/
🔹دانلود فایل پیدیاف اقدام فوری عفو بینالملل به فارسی
https://t.me/Amnesty_International/842
عفو بين الملل, [26.07.18 19:03]
[ File : جادهسازی_روی_گورهای_جمعی_و_تکی.pdf ]
دانلود فایل پیدیاف اقدام فوری عفو بینالملل به فارسی
سومین روز تجمع اعتراضی کارگران شرکت نیشکر با حضور نیروهای یگان ویژه
کارگران بخشهای مختلف شرکت نیشکر هفتتپه بارد دیگر در مقابل دفتر مدیریت تجمع کردند. روز یکشنبه ۱۴ مردادماه۹۷ کارگران تجهیزات و کشاورزی و مهندسی و دیگر بخشهای اداری و غیر اداری شرکت نیشکر هفتتپه برای سومین روز متوالی در اعتراض به پرداخت نکردن حقوق های معوقه دست به اعتراض زدند.
آنها در اعتراض به دستمزد ماههای اردیبهشت و خرداد و تیر ماه و شرایط کاری و قراردادها٬ تفکیک تقسیم و تغییر کاربری زمینهای شرکت و دیگر مطالباتشان در مقابل دفتر مدیریت دست به تجمع زدند.
این تجمع در شرایطی صورت گرفت که از صبح زود نیروهای یگان ویژه و پاسگاه هفت تپه وارد شرکت شده و با صدای بلند کارگران را تهدید می کردند و سعی می کردند با ایجاد جو امنیتی و ارعاب، کارگران را متفرق کنند.
شهرداری اهواز در آخرین روزهای تیرماه،تحت عنوان ساخت بلوار و فضای سبز،گورهای دسته جمعی اعدام شدگان سال ۱۳۶۷ و دیگر زندانیان سیاسی در "بهشت آباد" این شهر را کاملاً تخریب کرده است.
به گزارش سازمان حقوق بشری "عدالت برای ایران"،این عملیات شهرداری اهواز،در کمتر از ۲۴ ساعت و با استفاده از بیل میکانیکی انجام شده است. در ماهها و سالهای قبل هم،شهرداری اهواز با ریختن زباله و نخالههای ساختمانی در محل دفن زندانیان اعدام شده سال 67،تلاش کرده بود وجود اجساد این افراد در این محل را نادیده بگیرد. در سال ۱۳۶۷ و در جریان کشتار زندانیان سیاسی،حداقل ۴۴ زندانی سیاسی مرد و زن اهواز را در گورهای جمعی در منطقه "پادادشهر" دفن کردند.
آن طور که در گزارش مفصل سازمان عدالت برای ایران آمده، خانوادههای قربانیان گفتهاند چندین مامور سپاه پاسداران در آبان ۶۷ آنها را به قطعه زمینی بایر در ۳ کیلومتری شرق گورستان بهشتآباد اهواز برده، سازهای بتنی و مستطیل شکل به آنان نشان داده و گفته بودند زندانیان اعدامشده در زیر آن سازه دفن شدهاند. در این گزارش به نقل از یک شاهد عینی آمده است: « اوایل مرداد این سال شاهد بوده که اجسادی را هنگام شب درون گودالهای تازه حفرشده میریختهاند. خانوادهها معتقدند مسئولان بلافاصله بعد از دفن اجساد بر روی آنها بتن ریختهاند تا آنها نتوانند زمین را بکنند و پیکر عزیزانشان را پیدا کنند.»
جمهوری اسلامی در طول سی سال گذشته، با هدف از میان برداشتن آثار اعدام های ۱۳۶۷ گورهای جمعی کشتهشدگان را تخریب کرده. آخرین این اقدامات، تخریب کامل گورها در اهواز بوده است.
جمهوری اسلامی در طول سی سال گذشته در شهرهای مختلف، با هدف از میان برداشتن آثار اعدام های سال ۱۳۶۷ گورهای جمعی کشتهشدگان را تخریب کرده است. آخرین این اقدامات، تخریب کامل این گورها در گورستان اهواز بوده است.
مسئولان کشتارها و تخریب گورستان ها را بشناسیم
شادی صدر فعال حقوق بشر و از مدیران سازمان "عدالت برای ایران" در مورد مسئولان اصلی تخریب قبرستان های بی نام و نشان قربانیان اعدام های سال ۶۷ می گوید:«برای مشخص شدن مسئولان این حرکت باید به عقب برگشته و مسئولان خود آن کشتارها را اول شناسایی کنیم. به طور خاص در کشتار مخالفان سیاسی در اهواز می توان حداقل به یک اسم اشاره کرد و آن قاضی صرامی است که در "هیئت مرگ" این شهرستان عضویت داشت. بعد باید از کسانی که در دفن دسته جمعی کشته شدگان و در نهایت کسانی که در پنهان نگه داشتن حقایق این کشتارها دست داشتند، نام برد.»
شادی صدر قطعه آخر پازل شناسایی عوامل این روند را مسئولان شهرداری اهواز می داند: « شهرداری اهواز در واقع آخرین نهادی است که به سردستگی نهادهای اطلاعاتی و قضایی در تخریب گورهای دسته جمعی اعدام شدگان این شهر تصمیم گرفته و اقدام کرده است.»
راه پیگیری قضایی در نهادهای داخلی
با این دیدگاه، باید اول دید که برای پیگیری قضایی خود اعدامهای ضد حقوق بشری سال ۱۳۶۷ چه راههایی وجود دارد و بعد به سراغ شکایت از بانیان تخریب گورهای دسته جمعی آنها رفت.
جمهوری اسلامی در طی سالهای اخیر همواره از سوی نهادهای بینالمللی حقوق بشری در مورد اعدام زندانیان سیاسی دهه شصت زیر سوال بوده است. دادرسیهای ناعادلانه، برخوردار نبودن متهمان از حق داشتن وکیل و صدور حکم اعدام برای کسانی ک قبلا برای آنها حکم حبس صادر شده بود، تنها بخشی از ایرادات فراوانی است که برای شیوه رسیدگی به پرونده این زندانیان سیاسی طرح شده است.
شادی صدر در مورد نحوه پیگیری قضایی اعدام زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ در نهادهای قضایی داخلی روشی را که مریم اکبری منفرد، خواهر دو زندانی سیاسی اعدام شده در سال ۶۷ طی کرد پیشنهاد می کند: «خانم اکبری منفرد به ویژه بعد از انتشار فایل صوتی جلسه "هیئت مرگ" با آیت الله منتظری، که در واقع یک سند محکمه پسند هم به حساب می آمد، شکایت خود را به دادگستری تهران تسلیم کرد. او با استناد به سخنان آقای منتظری در این جلسه، استدلال کرد که این اعدام ها در واقع "قتل" شهروندان بوده و باید عاملان این "قتل عام" مورد بازخواست قرار گرفته و مشخص شود که اعضای اعدام شده خانواده او در کجا دفن شده اند.»
فایل صوتی سخنان اعتراضی آیت لله منتظری به روند غیر قانونی اعدام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ را دفتر او دو سال پیش در مرداد ماه سال ۹۵ منتشر کرد.
تاریخ این جلسه مرداد ماه سال ۶۷ بوده و حسینعلی نیری (حاکم شرع)، مرتضی اشراقی (دادستان تهران )، ابراهیم رئیسی (معاون دادستان) ومصطفی پورمحمدی (نماینده اطلاعات در اوین( در آن حضور داشته اند. این افراد به علاوه محمدی ری شهری وزیر اطلاعات وقت به عنوان مسئولان اصلی اعدام زندانیان سیاسی در این سال شناخته می شوند.
امّا برای شکایت از عاملان تخریب گورهای دسته جمعی در نهادهای قضایی داخلی چه باید کرد؟
به نظر شادی صدر، «دست بازماندگان اعدام های سال ۶۷ برای این کار بسته به نظر می رسد. چرا که بر اساس قوانین داخلی، اختیار قبوری که زمین آنها متعلق به بازماندگان نیست، بعد از سی سال با دولت است و دولت می تواند کاربری آنها را تغییر دهد. این که درست در سی امین سالگرد اعدام های سال ۶۷ این شهرداری اهواز این اقدام گستاخانه را کرده، حتمالاً به همین دلیل است که اگر کسی شکایتی کرد، به این قانون استناد کنند.»
شادی صدر، مدیر سازمان "عدالت برای ایران: « درمیان نهادهای بین المللی، گروه کاری ناپدید شدگان قهری، بهترین نهادی است که خانواده های کشته شدگان سال 67 می توانند به آن شکایت کنند.»
اما می توان این پیگیری را از طریق شورای شهر اهواز به عنوان نهاد ناظر بر فعالیت شهرداری انجام داد. ۳۳۶۹۲۰۲ تا ۶ شماره تلفن های شورای شهر اهواز هستند. از روابط عمومی این نهاد می توانید بپرسید چرا با وجود اهمیت این موضوع برای بسیاری از شهروندان، به شهرداری تذکری نداده است؟ از طریق آدرسinfo@shora.ahvaz.ir هم می توانید اعتراض خودتان را به صورت کتبی ارسال کنید.
پیگیری از طریق نهادهای قضایی بین المللی
در تمام سی سال گذشته، نهادهای قضایی جمهوری اسلامی در برابر درخواست ها برای رسیدگی به پرونده اعدام های سال ۶۷ مقاومت کرده اند. بنابراین، شانس اصلی برای بررسی این پرونده در نهادهای حقوق بشری بین المللی است.
به گفته شادی صدر مدیر سازمان "عدالت برای ایران: « درمیان نهادهای بین المللی گروه کاری ناپدید شدگان قهری بهترین نهادی است که خانواده های کشته شدگان سال 67 می توانند شکایت خود را تسلیم آن کنند.»
ناپدید شده قهری کسی است که در بازداشت دولت ها هست و مقامات علیرغم اعلام شفاهی مرگ او، نه جسدس را تحویل بازماندگان می دهند و نه آنها را از مکان دفنش مطلع می سازند.»
شادی صدر در مورد پیگیری های موفق بازماندگان اعدام ها در این نهاد می گوید:« تنها در یک دهه گذشته حداقل سه نفر از جمله خواهر و برادر مریم اکبری منفرد را به عنوان "ناپدید شده قهری" به رسمیت شناخته است.»
البته جمهوری اسلامی در مورد روند دادرسی پرونده های این افراد و محل دفن آنها توضیح دقیقی نداده و به همین دلیل پرونده آنها همچنان بازمانده است. سوال از دولت ها در مورد دلیل دقیق مرگ بازداشت شده ها، علت مرگ آن ها و همچنین مکان دقیق دفن آنها، از جمله اقداماتی است که گروه کاری ناپدیدشدگان قهری انجام می دهد.
به گفته شادی صدر «از ابتدای جمهوری اسلامی تا امروز، حدود ۵۰۰ پرونده در کارگروه ناپدیدشدگان قهری ثبت شده که از میان آنها بیش از ۴۰۰ پرونده در دهه شصت و به ویژه بعد از کشتار سال ۶۷ ثبت شده است.» همه این پرونده ها تا امروز به دلیل عدم ارائه پاسخ قانع کننده از سوی حکومت ایران باز است.
دشواری تکمیل فرم های این کارگروه، به علاوه نگرانی های امنیتی برای خانواده ها، به گفته مدیر سازمان "عدالت برای ایران" از دلایل اصلی تعداد کم پرونده های ثبت شده در "کارگروه" به نسبت حجم کل اعدام های سال 67 است. آمارهای مختلفی از تعداد اعدام شدگان در این سال منتشر شده ولی بیشتر فعالان حقوق بشر بر اعدام حداقل ۴۰۰۰ نفر توافق دارند.
خبرگزاری هرانا – محمد ثانی، معلم ساکن بوشهر، به اتهام نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی به دو سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محمد ثانی، معلم مدارس استثنایی در بوشهر در رابطه با فعالیت های صنفی خود به اتهامات نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی به دو سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.
یک منبع مطلع ضمن تایید این خبر به گزارشگر هرانا گفت: “اتهام منتسب به این معلم بوشهری مربوط به اعتراضات سراسری معلمان در سال ۹۴ است. شاکی اولیه آقای ثانی فرمانداری شهرستان دشتستان بوده که در جریان تجمع معلمان در سال ۹۴ و در پی توهین فرماندار به معلمان متحصن و پاسخ محمد ثانی به وی پروندهای برای این معلم تشکیل شده بود”.
اعتراضات معلمان در ایران چند سالی است که بطور مداوم برگزار میشود و تاکنون هیچ نشانهی مثبتی از سوی دولت در راستای رسیدگی به خواستههای آنان دیده نشده است و تعداد زیادی از فعالان صنفی این گروه نیز یا به زندان افتاده یا از کار اخراج شدهاند.
در همین راستا معلمان و فرهنگیان کشور در مهر ۹۴ برای آزادی همکاران در بند و احقاق مطالبات صنفی خود اقدام به برپایی اعتراضات مسالمتآمیز در تهران و سایر استانهای دیگر کردند و خواستار آزادی همکاران در بند و رسیدگی به وضعیت بد معیشتی خود شده بودند.
خبرگزاری هرانا – معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اهواز گفت که بر اثر دود ناشی از آتش سوزی در تالاب هورالعظیم ۱۵۰ نفر از مردم شهرهای هویزه و رفیع استان خوزستان، راهی مراکز درمانی شدند.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایرنا، مورخ ۳ مردادماه ۱۳۹۷، شکرالله سلمان زاده اظهار داشت: “همه این مراجعان که از گروههای سنی مختلف طی ۱۹ روز گذشته دچار عارضه شده اند ، به صورت سرپایی درمان و مرخص شدند”.
رفیع شهری در بخش نیسان شهرستان هویزه است.
دود غلیظ ناشی از آتش سوزی در بخش عراقی هورالعظیم تا ۶ شهرستان را در خوزستان فرا گرفت.
وزش باد، باعث شد دود ناشی از آتش سوزی در هور در شهرستان های هویزه، دشت آزادگان، حمیدیه، اهواز، باوی و کارون منتشر شود.
با توجه به عملیات اطفای آتش سوزی در تالاب هورالعظیم که از ۶ روز قبل آغاز شده، این آتش سوزی با استفاده از بالگردها و هواپیمای بزرگ آبپاش مهار شد.
بخش عراقی تالاب هورالعظیم از حدود ۱۹ روز پیش دچار آتش سوزی وسیع شده و بیش از ۱۶ هزار هکتار از آن را درگیر کرده است.
بخش ایرانی تالاب هورالعظیم از یک طرف با کاهش شدید آب روبه روست و از سوی دیگر با اکتشافات نفتی دچار خسارت شده است.
این تالاب از زمان خشک شدن به عنوان یکی از کانون های اصلی تولید گرد و غبار معرفی شده است.