برای زندانی سیاسی سهیل عربی پرونده جدیدی در دادگاه تشکیل شده است. به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام برای چندمین بار علیه زندانی سیاسی سهیل عربی پرونده سازی شده و این بار پرونده جدیدی در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران علیه او تشکیل شده است.
پرونده سازی جدید روی دو موضوع ارتباط با رسانه های خارجی و دادن بیانیه به خارج از زندان و خط دادن به مردم برای تظاهرات و اعتراض صورت می گیرد.
پرونده سازی جدید روی دو موضوع ارتباط با رسانه های خارجی و دادن بیانیه به خارج از زندان و خط دادن به مردم برای تظاهرات و اعتراض صورت می گیرد.
علاوه بر این پرونده سازی‌ها، دستگاه قضاییه خانواده این زندانی سیاسی را برای هر بار ملاقات مجبور به گرفتن مجوز می‌کنند. ملاقات خانواده با سهیل عربی هر بار با سختیها و مشکلات فراوانی انجام می شود. خانم فرنگیس مظلوم مادر این زندانی سیاسی برای هر ملاقات باید با مراجعه به دادیار و دیگر مسئولان زندان؛ با تحمل سختیهای زیاد اجازه ملاقات با فرزندش را بگیرد. در حالیکه این حق هر زندانی است که با خانواده اش ملاقات داشته باشد.
مادر این زندانی در خصوص ملاقات فرزندش چنین گفته است:
«سهیل از ملاقات و تلفن محروم است. ممنوع تلفن و ممنوع الملاقات عناوینی است که هر بار عوامل زندان به من تحویل می‌دهند و علتش را هم این عنوان می‌کنند که به بیرون از نظام بیانیه می‌دهد. دادیار ناظر بر زندان مداحیان، که جانشین حاجی‌مرادی شده به رئیس زندان پاس می‌دهد. رئیس زندان به رئیس بند و بقیه هم به ایشان پاس می‌دهند. هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای ندارند. گفتم تلفن قبول؛ ولی ملاقاتش را چرا ممنوع کردید. فرزند من باید حق ملاقات داشته باشد. بخصوص که دادگاهش انجام شده و محکومیتش قطعی شده. ولی هر بار برای ملاقات، من باید یک پروسه سخت و زجرآور را طی کنم. برای من مهم نیست که با این پاهای علیل از خانه‌ام که در پرند است و با تهران لااقل۴۰کیلومتر فاصله دارد به تهران و دادگاه که در بازار بزرگ تهران واقع است و از آنجا به زندان بروم. مسیر زندان تهران بزرگ واقعا طولانی است. چون در جاده قم است و حتی باور کنید باز هم مسافتی معادل تهران دارد. یعنی از صبح حدود صد کیلومتر می روم. ولی از پا نمی‌نشینم و برای دیدار پسرم هر زجر و بدبختی را به جان می‌خرم».
«سهیل از ملاقات و تلفن محروم است. ممنوع تلفن و ممنوع الملاقات عناوینی است که هر بار عوامل زندان به من تحویل می‌دهند و علتش را هم این عنوان می‌کنند که به بیرون از نظام بیانیه می‌دهد. دادیار ناظر بر زندان مداحیان، که جانشین حاجی‌مرادی شده به رئیس زندان پاس می‌دهد. رئیس زندان به رئیس بند و بقیه هم به ایشان پاس می‌دهند. هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای ندارند. گفتم تلفن قبول؛ ولی ملاقاتش را چرا ممنوع کردید. فرزند من باید حق ملاقات داشته باشد. بخصوص که دادگاهش انجام شده و محکومیتش قطعی شده. ولی هر بار برای ملاقات، من باید یک پروسه سخت و زجرآور را طی کنم. برای من مهم نیست که با این پاهای علیل از خانه‌ام که در پرند است و با تهران لااقل۴۰کیلومتر فاصله دارد به تهران و دادگاه که در بازار بزرگ تهران واقع است و از آنجا به زندان بروم. مسیر زندان تهران بزرگ واقعا طولانی است. چون در جاده قم است و حتی باور کنید باز هم مسافتی معادل تهران دارد. یعنی از صبح حدود صد کیلومتر می روم. ولی از پا نمی‌نشینم و برای دیدار پسرم هر زجر و بدبختی را به جان می‌خرم».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر