کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام در حال گردآوری مجموعه گزارشی از زندانهای تحت حاکمیت ولایت فقیه در شهرهای مختلف ایران می باشد. در این گزارش که از منابع مختلف گردآوری شده و اطلاعات آن براساس مشاهدات زندانیان آزاد شده از این زندانها به روز می شود؛ تلاش کرده ایم که بخشی از وضعیت و شرایط زندانها و زندانیان را بازتاب بدهیم.
طبعا این مجموعه بخش بسیار کوچکی از وضعیت زندان و زندانیان می باشد.
در این بخش از معرفی زندان اوین؛ به وضعیت بند نسوان(زنان) بند زندانیان سیاسی زن در این زندان می پردازیم.
اکثر زندانیان زن محبوس در زندان اوین در تیر ماه ۱۳۹۱ به زندانهای رجاییشهر در کرج و قرچک در ورامین منتقل شدند و هماینک تعداد کمی زندانی سیاسی و عقیدتی زن در بند نسوان زندان اوین نگهداری میشوند.
از جمله زنان زندانی سیاسی که به زندان قرچک ورامین منتقل شده اند فعالین مدنی و سیاسی آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرائی می باشند که در بهمن ماه سال ۹۶ همراه با ضرب و شتم و با اجبار به زندان قرچک واقع در ورامین منتقل شدند.
زندانیان سیاسی که در بند زنان زندان اوین نگهداری میشوند به تغذیه کافی و مناسب دسترسی ندارند؛ به طور مستمر از دسترسی به مراقبت های پزشکی محروم میشوند، برای ملاقات با فرزندان خود، حتی فرزندان خردسال، با محدودیت یا محرومیت روبرو هستند، از تماس تلفنی با خانواده های خود محروماند و به تلفن برای ارتباط با خانواده دسترسی ندارند.
وضعیت یهداشت و درمان و همچنین بهداری زندان اوین اسفبار است و فاقد حداقلهای امکانات پزشکی و اورژانس میباشد. نرساندن بهموقع داروها به بیماران و در بسیاری موارد گذاشتن قرصها و داروهای اشتباهی در جعبه قرص آنها منجر به عوارض جبران ناپذیری برای زندانی می شود.
زندانیان اغلب در مرحله وخیم بیماری خود و معمولا بین ٩ماه تا ١ سال بعد از تشخیص اولیه بیماری وارد پروسه درمانی می شوند، پروسهای که تداوم آن با کارشکنی و عدم همراهی سیستم قضائی- امنیتی غالبا آغاز نشده متوقف می شود.
در صورت اعتراض زندانیان به نداشتن تلفن و هرگونه اعتراض دیگری، به انتقال به زندان قرچک ورامین توسط مسئولان زندان تهدید میشوند. این شیوهای همیشگی برای مقابله با اعتراضها جهت وادار کردن زندانیان به سکوت میباشد.
در بند نسوان همچنین اعزام های پزشکی یا انجام نمیگیرد یا به سختی و با تهدید به رسانهیی کردن مشکلات فیزیکی، انجام میشود.
از دستبند در طول مسیر اعزامها استفاده میشود و زندانبانها رفتار ناشایست همراه با توهین و تحقیر در رفت و برگشت زندانیان به خارج از زندان دارند.
زندانیان مکررا بازرسی بدنی میشوند و در حین جستجو در مواردی توسط زندانبانان زن مورد بدرفتاری قرار میگیرند و بازرسی های بدنی به طرز نا مناسب و زنندهای صورت می گیرد.
زندانیان سیاسی زن در بند زنان زندان اوین٫به احکامی از یک تا بیست سال به جرمهایی چون اعتراض به اعدام؛ دفاع از حقوق زنان، انتشار انتقادات خود از سیاستهای دولتی در شبکههای اجتماعی، اعتقاد به آیین بهاییت و دفاع از سایر زندانیان سیاسی با احکام سنگین روبرو بوده است
طبعا این مجموعه بخش بسیار کوچکی از وضعیت زندان و زندانیان می باشد.
در این بخش از معرفی زندان اوین؛ به وضعیت بند نسوان(زنان) بند زندانیان سیاسی زن در این زندان می پردازیم.
اکثر زندانیان زن محبوس در زندان اوین در تیر ماه ۱۳۹۱ به زندانهای رجاییشهر در کرج و قرچک در ورامین منتقل شدند و هماینک تعداد کمی زندانی سیاسی و عقیدتی زن در بند نسوان زندان اوین نگهداری میشوند.
از جمله زنان زندانی سیاسی که به زندان قرچک ورامین منتقل شده اند فعالین مدنی و سیاسی آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرائی می باشند که در بهمن ماه سال ۹۶ همراه با ضرب و شتم و با اجبار به زندان قرچک واقع در ورامین منتقل شدند.
زندانیان سیاسی که در بند زنان زندان اوین نگهداری میشوند به تغذیه کافی و مناسب دسترسی ندارند؛ به طور مستمر از دسترسی به مراقبت های پزشکی محروم میشوند، برای ملاقات با فرزندان خود، حتی فرزندان خردسال، با محدودیت یا محرومیت روبرو هستند، از تماس تلفنی با خانواده های خود محروماند و به تلفن برای ارتباط با خانواده دسترسی ندارند.
وضعیت یهداشت و درمان و همچنین بهداری زندان اوین اسفبار است و فاقد حداقلهای امکانات پزشکی و اورژانس میباشد. نرساندن بهموقع داروها به بیماران و در بسیاری موارد گذاشتن قرصها و داروهای اشتباهی در جعبه قرص آنها منجر به عوارض جبران ناپذیری برای زندانی می شود.
زندانیان اغلب در مرحله وخیم بیماری خود و معمولا بین ٩ماه تا ١ سال بعد از تشخیص اولیه بیماری وارد پروسه درمانی می شوند، پروسهای که تداوم آن با کارشکنی و عدم همراهی سیستم قضائی- امنیتی غالبا آغاز نشده متوقف می شود.
در صورت اعتراض زندانیان به نداشتن تلفن و هرگونه اعتراض دیگری، به انتقال به زندان قرچک ورامین توسط مسئولان زندان تهدید میشوند. این شیوهای همیشگی برای مقابله با اعتراضها جهت وادار کردن زندانیان به سکوت میباشد.
در بند نسوان همچنین اعزام های پزشکی یا انجام نمیگیرد یا به سختی و با تهدید به رسانهیی کردن مشکلات فیزیکی، انجام میشود.
از دستبند در طول مسیر اعزامها استفاده میشود و زندانبانها رفتار ناشایست همراه با توهین و تحقیر در رفت و برگشت زندانیان به خارج از زندان دارند.
زندانیان مکررا بازرسی بدنی میشوند و در حین جستجو در مواردی توسط زندانبانان زن مورد بدرفتاری قرار میگیرند و بازرسی های بدنی به طرز نا مناسب و زنندهای صورت می گیرد.
زندانیان سیاسی زن در بند زنان زندان اوین٫به احکامی از یک تا بیست سال به جرمهایی چون اعتراض به اعدام؛ دفاع از حقوق زنان، انتشار انتقادات خود از سیاستهای دولتی در شبکههای اجتماعی، اعتقاد به آیین بهاییت و دفاع از سایر زندانیان سیاسی با احکام سنگین روبرو بوده است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر