سازمان عفو بین الملل، تحت فشار گذاشتن زندانیان سیاسی و اخذ اعترافات اجباری را محکوم کرد

سازمان عفو بین الملل روز ۲۰ شهریور ۱۳۹۷، طی بیانیه ای در رابطه با شکنجه و اعتراف اجباری هوشمند علیپور و محمد استادقادر دو زندانی سیاسی کرد توسط مسئولین قضایی ایران خواهان اقدام فوری شد.

در بیانیه عفو بین الملل آمده است «روز ۲۹ مرداد ۱۳۹۷، تلویزیون رژیم ایران اظهارات دو جوان ۲۴ و ۲۵ ساله به نام‌های محمد استادقادر و هوشمند علی‌پور را پخش کرد که به عملیات مسلحانه در خاک ایران اعتراف می‌کردند. این زندانیان از دسترسی به وکیل انتخابی‌شان محروم مانده‌اند و تماس محدودی با خانوادهایشان داشته‌اند.»

در بخش دیگری از بیانیه در رابطه با بازداشت این دو زندانی آمده است « روز ۱۲ مرداد، هوشمند علیپور و محمد استادقادر در نزدیکی شهر سقز در استان کردستان توسط نیروهای امنیتی به ظن مشارکت در حمله نظامی به یک پایگاه امنیتی در آن شهر بازداشت شدند. محمد استادقادر در جریان بازداشت مورد اصابت گلوله قرار گرفت و زخمی شد اما از مراقبت‌های پزشکی محروم مانده است.هر دو مرد به محلی نامعلوم انتقال داده شده و از دسترسی به خانواده و وکیل محروم شدند.»

عفو بین الملل در بیانیه خود ضمن اشاره به تماس تلفنی هوشمند علیپور یکی از زندانیان با خانواده اش اعلام کرد «هوشمند علیپور در تاریخ ۱۰ شهریور موفق شد با خانوادهاش یک تماس تلفنی بگیرد. او در خلال این تماس گفت که ابتدا او و محمد استادقادر به بازداشتگاه مرکزی بانه منتقل شده بودند و در آنجا برای دادن اعتراف تحت شکنجه قرار گرفته‌اند. او به خانواده‌اش گفت که فقط به خاطر رهایی از شکنجه بیشتر اعتراف کرده است. هوشمند علیپور همچنین گفت که در روز ۹ شهریور با یک وکیل تسخیری ملاقات داشته و اکنون به بازداشتگاه مرکزی سنندج منتقل شده است.»

عفو بین‌الملل از اتهامات عنوان شده علیه هوشمند علیپور و محمد استادقادر اطلاعی ندارد اما با توجه به ماهیت ادعاهای وزارت اطلاعات و اعترافات تلویزیونی پخش شده نگران است که این اتهامات مربوط به جرایمی شوند که مجازات اعدام به همراه داشته باشد.